Selam en az bir köpek kadar sadik okuyucularim canlarim,
Bu ara telasemiz pek fazla. Viyana'daki bohem hayatim bitiyor ve Kars'a tasiniyorum. Kasar ve bal heykellerini bizzat yerinde görüp sizlerle paylasacagim. Önümüzdeki iki yil maceralarimi Kars'tan bildirecegim. Buradaki gibi sakin bir hayatim olmayacagini düsünüyorum basetmem gereken sokak köpegi arkadaslarim ve bir takim komsularim olabilir. Deli ailesi tasindi diye belki cocuklar kuyrukuma teneke bile baglamak isteyecekler. Türkiye'nin her yerinde sartlar biz köpekler ve diger hayvan dostlarim icin sikintili. Neyseki annem Sunny ablama 12 sene Türkiye'de baktigi icin basimiza geebilecek olanlara karsi tecrübeli.
Benim icin ise nerde yasadigim cok önemli degil. Annem babam yanimda olsun kuru degil yas mama versinler kosma hakkim sakli kalsin yeter. Su an icin tek sikintim ucak yolculugu. Simdiye kadar ben rahat edeyim diye hep arabayla gittik geldik saga sola. Bu benim ilk ucusum olacak. Igne falan bir seyler diyorlar bana caktirmadan ama bilemedim tam olarak. Bir de beni koyacaklari travel box u gördüm göreli gözüme uyku girmiyor. Neden ben diyorum neden ben o degil (gelecek bebi)
Ne yapacagimi sasirdim. Islerimi yoluna koyayim bol fotograf ve video ile dönecegim. Veterinerden sagliklidir ucabilir raporu almam, kemiklerimi oyuncaklarimi kolileyip yiyecek ve kirilacak olmak üzre ikiye ayirmam, köpek parklarindaki arkaaaslarimla vedalasmam gerek. Cok is var cooook.
Hadi selametle
