KÖPÜK diye biri...

Son 10 gündür annem ikiz kardesiyle yani benim dayim (ki kendisi dayi dedigimizde uyuz oluyordu) ile telefon görüsmelerini siklastirdi. Konusmalarinda bolca " mama yedi mi?" "nasil terk ettiler" "asiya gittiniz mi?" Bugün  de cis yapti?" mi gibi cümleler gecmeye baslayinca merakimi cezbetti ve arastirmaya koyuldum. On gün önce dayimin is yerine Ingiltere'de okuyan 2 Türk ögrenci gelmis ellerinde 2 aylik bir Cooker ile. Beyefendi ile hanimefendi pet shop a 400 tl sayip almislar bu arkadasi. Ancak sonradan kafalarina dank etmis biz bunu Ingiltere'ye nasil götürecegiz???  Pet shop a kadar gidip o parayi sayana kadar bu ufak problemi atlamislar. Gerci bu kendileri icin pek problem olmasa gerek ki köpügü satamazlarsa barinaga en olmadi cocuklarina oyuncak isteyen birine sikilana kadar oyanasin diye vermeyi kararlastirmislar. Tabi bu haber anneme ulasti ve köpük dayimin da istegi üzerine o dengesizlerden alinip (para verilmeyerek binbir israr ile)  bizim ailemizin bir parcasi oldu. Dayim ona cok iyi bakiyor. Artik gercek bir kuzenim oldu ama bebek oldugu icin görüdügü gereksiz ve fazlaca ilgi zaman zaman asabimi bozuyor. Yine de barinaga düsmedigi ve iyi bir babasi oldugu icin cok mutluyum. Bu arada dayim annemle ve benim blogumla dalga gecerken oturup Köpük oglana bir dörtlük yazmis. Cok güldük eglendik.

Iste size Köpük oglan...