Bakissiz Bir Kara Kiz

Onu yaklasik 1 ay önce kaldirim kenarinda görmüs annem. Üzerinde sinekler ucarken. Ölü sanmis en azindan ölüsünü hakettigi bicimden gömmek icin almak istemis. Yanina gittiginde bir bakmis kücük arkadasimin kara boncuk gözleri capaklar icinde de olsa ona bakiyor.. Icinde mama tasidigi kocaman torbasina atip babamin is yerine götürmüs hemen.

Babam da cok üzülmüs ama buralarda veteriner imkanlari kisitli oldugundan ne apacaklarini bilememisler. Tek kolu uyuzdan tamamen kabuklar baglamis arkadasim halsizlikten torbada derin uykulara dalmis.

Kagizman'da 2 veteriner var. Ikisi de 4 metre karelik dükkanlarinda büyükbas ilaclari satiyorlar o kadar. Bir de köylere gidip hastalanan koyun inek kecilere bakiyorlar. Veterinerlerden biri kedi köpeklere hic bakmiyor digeri ise yalnizca uyuz ve vitamin ignesi yapabiliyor. Elinde baska ilac yok. Burada benim de basima bir is gelse Kars veterinerlik fakültesine gidene kadar yollarda ne hale gelirim bilemiyorum ama ben simdilik turp gibiyim... Neyse bu kara kiz bebek arkadasimi alip uyuzu icin igne e kendisini toplasin diye vitamin yaptirmislar. Annemin kucaginda cani acidi diye aglamaya calismis halsizlikten sesi bile cikmamis.

Uyuzu oldugu icin onu eve getiremediler ama babamin is yerinin bahcesinde cok güzel kulube yapip kuru mama yas mama vitaminlerle 15 gün kadar baktilar. Bebek kiz ayaklanmaya babamin isligina ciroz ve sisman ile kosmaya bile baslamis sonradan... Birgün bayram sabahi arkadaslarimin o bahceden alinip uzak yerlere atilacagini ögrendi bizimkiler. Ciroz u bekci amcaya Sisman i babamin arkadasina sahiplendirdiler ama bakissiz kara kiz hasta uyuzlu oldugundan tek care onu eve getirdiler. Ben kendisini hep uzaklardan gördüm. Uyuz bulasir ya da bilmedigimiz baska bir hastaligi vardir diye temas edemedik. Bana da bir sey olsa idecegemiz veteriner yok cünkü. Annem ona bos olan odamiza cok güzel bir yer yapti. Hep gitti onunla oynadi, kemik sulari, yumurtalar kaynatti. Vitaminlerini icirdi gözlerini temizledi, ilacladi. Ancak ishaline bir türlü care bulamadi. Pirinc lapasi yedirmeye calisti patates hasladi, havuc suyu sikti, hepsini denedi ama olmadi... O hep yatti .. Arada bir benim dental stick leri görünce kosturdu ama hemen yorulup yine yatti. Ben babamla ise gidince annem onu saldi evde dolasti hatta yatagima bile yatmis sonradan ögrendim ama cok kizmadim.

Sabahlari günaydin karakizim dedi yanina gitti aksamlari iyi geceler oyunlari oynadi.. Sicak bir yerde yemek arama derdi olmadan 2 hafta bizimle yasadi. 2 gün önce son uyuz ignesini oldu ve aksam halsizlesti. Her zamanki hali sandik rahatsiz etmedik.. Sabah annem yanina gittiginde  altina kakasini yaptigini görmüs. Kara kizi almis temizlemis yere bastirmak istediginde basamadigini görüp babami aramis hemen. Babam geldiginde ise kara gözleri donuklasmis nefes almayi birakmis...

Annem melek oldu uctu diyor. Ben meleklerin neden hep bizleri birakip gittigini anlayamiyorum hic. Madem o kadar iyiler neden hic bizimle kalamiyorlar. Bebek arkadasim melek ise neden sokaklarda ölmek üzereydi.? Onun bizlerden farki neydi iyi olmasi mi? Iyi olmanin bu kadar agir bedelleri mi vardi??  Yasama hakkini kullanmak üzere dogdu o benim gibi anne sütü emememisti belli ki.. Fakültedeki veteriner abi bagisikligi bitmis bünyesi kaldiramamis dedi hem uyuzu hem ishali.. Dünden beri evde bir sessizlik var. Annem odasina giremiyor. Babam pisti pasakliydi ama hepsinden güzeldi yazmis bir fotografinin altina.. Insanlara pis glen o kokusu bizimkilere mis geliyordu oysa ki..

Burada hergün arkadaslarimin kulaklari kesiliyor, tecavüze ve iskenceye maruz kaliyorlar. Bu sirf melek olduklari icin ise ben melek olmak istemiyorum. Tüm bunlari insanlarin yaptigina dair söylentiler geliyor kulagima eger bu gercek ise ben artik hic bir insana kuyruk sallamamaya karar verdim..

Bakissiz bir kara kiz gecti bu dünyadan.. O bir sokak köpegiydi.. Ne yasadigini ne öldügünü bilmedi cok kimse. Umursamadi da.. Ama o minik kalbi ile nefes aldi, sevdi, sevindi .. Bakissiz bir kara kiz gecti bu dünyadan ve biz dur diyemedik...

OTTO