11 Mart 2011 Cuma

Hep takildigim köpek parklari ve dostlarimin yasam alani sorunsali



Su sira Türkiye karli benim de canim sikkin:( Türkiye'de sokakta yasan arkadaslarimi düsünüyorum. Kücükken komsular hayvanlar üsümüz üzülme derlermis anneme.. Halbuki gayet de üsüyoruz üsümesek apartman girislerine, sacak altlarina, cöp tenekelerine, araba altarina siginir miyiz hic? Üsüyoruz tabi ki bizim de sinir uclarimiz var di mi? Canliyiz netice de ve hic birimiz dogal ortaminda yasayan alaska kurtlari degiliz. Hüzünlü ve kizginim anlayacaginiz, bizleri sokakta, evde, parklarda hic bir yerde görmeye tahammül edemeyen insanlara cok kizginim.

Avusturya'da büyüdüm ama annemle babam Türkiye'deki arkadaslarimin sikintilariyla yakindan ilgili olduklari icin her seyden haberim var. Bazen oturup ne kadar sansli oldugumu düsünüyorum cünkü burada insanlarin hayvanlara tahamülü var (gerci birbirlerine pek yok ama o kismi sosyolog olan annemi daha cok ilgilendirir). Bizlerle uyumlu yasamak ve yasam hakkimizi gaspetmemek temel ihtiyaclarimizi karsilamak adina bir cok sey var bu sehirde. Hep bahsettigim köpek parklari bunlardan bir tanesi.

Ne kadar inkar edilse de tipki insan yavrulari gibi bizlerin de enerjilerini atmaya, sosyallesmeye, icgüdülerimizin pesinde kosacagimiz alanlara ihtiyacimiz var. Köpekler sadece evde beslenen canlilar degildir. Bu algilama cok yanlis süs bitkilerinden farkliyiz biz. Arkadaslik yapmayi biliriz ve arkadasimizdan tek istedigimiz bazen sadece bizimle oynamasidir bu istek yemekten bile önemli olur(yalannn) zaman zaman. Neyse iste bir keresinde Türkiye'de hamile bir teyze beni görünce 'üfff bunlari da sokakta gezdiriyorlar' diye söylenmisti. Annem de ona 'peki o zaman yavrulayinca cocugunuzu evden cikarmayin ben de cocuklardan hoslanmam' demisti. Bizim insan yavrulariyla sorunumuz yoktu, belki empati yapar demistik ama sanirim o teyze icin büyük beklentiydi.

Türkiye'ye dönüste günlük en az 2 saat olan kosma ve hareket ihtiyacimi nerede karsilayacaklarini düsünen annemle babam ileride bakip bizleri düsünen toplumlarin oldugunu unutmasinlar diye fotograflarla sizlere mekanim olan Köpek parklarini tanitacagim buyrun:









Yukaridaki iki fotograf en sik gittigim park. Sehir merkezinde ve genelde kücük kokos köpekler oluyor. Digerlerine göre alan olarak daha kücük oldugu icin cok kosamasam da güzel kizlar var diye takiliyorum.






Bunlar ise en sevdigimmm kocamanli parkin fotograflari. Biraz uzak diye haftasonlari gidiyoruz. Bütün ariza panpalar buraya takiliyor. Iki bölüme ayrilmis durumda asosyal olanlarimiz tecrit altinda kendi aralarinda takiliyorlar. Babam top, frizbi atiyor, annem elin köpiklerini seviyor hep..



Yukaridaki iki parka da alisverise falan gittigimiz zamanlarda takiliyoruz..


Trekkinge ciktigimiz cogu rota üzerinde bu sekilde Hundezone (köpek alani) ler var. Prater de bunlardan biri. Ormanlarda saatlerce serbeste kosabiliyorum.


Bazen serbest serbest hoplarken bu tabelalar cikiyor karsimiza.. 'Lütfen köpeginizi tasma ile gezdirin' yaziyormus bizimkiler de takiolar ipisimi boynuma mutsuz oluyorum ama yine de onlari ceke ceke istedigim gibi takiliyorum.


Hemen evimizin yaninda ise kakamizi yaptigimiz alan var. Burasi bizim umumi tuvaletimiz ama ben pek sevmiyorum her yer kaka dolu oluyor titiz adamim ben..


Yollarda, köpek parklarinda ve kaka tuvaletlerinde bu kutucuklardan var icinden poset alip toplamak zorundalar kakalari. Ben bu is icin iki hizmetci tuttum Serpil ve Hikmet yoksa cezasi var ne yapalim..


Son olarak panpalar tüm ülkelerde 'Köpeklere  daha cok alan icin  sen de bir HAV de' kampanyamin afisini sunuyorum...

Sevgiler

Bir garip aktivist OTTO

Hiç yorum yok:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...